Attiya Gamri is wethouder sociaal domein en wonen in Bloemendaal
—
In augustus 2022 ben ik begonnen als wethouder Sociaal Domein in Bloemendaal. Dat de functie van wethouder zó veelzijdig zou zijn, daar kon ik me van tevoren geen voorstelling van maken. Mijn grootste drijfveer om wethouder te willen worden is dat ik beleid kan veranderen en het verschil hoop te maken voor mensen. Elke dag ga ik met veel energie naar het markante gemeentehuis in Overveen.
Dagelijks zie ik dat mijn collega’s én ikzelf heel hard werken en lef tonen. Wij bepalen bijvoorbeeld of we energietoeslag aan studenten uitkeren en hoe wij de opvang van Oekraïners vormgeven. We zorgen dat we de wettelijke taken die steeds ingewikkelder worden goed uitvoeren.
Het zijn serieuze thema’s die de kern raken van veel mensen in de gemeente of in de regio. Wij wijzen niet naar de landelijke overheid. We pakken knelpunten op en komen met voorstellen waar we in geloven. We kiezen daarbij niet de weg van de minste weerstand. Zo huisvesten we nu tijdelijk statushouders en andere doelgroepen in een voormalig verzorgingshuis in Overveen. Daarmee hebben we een belangrijke stap gezet in onze jaarlijkse taakstelling. Daarnaast werken wij ook constructief samen met onze buurgemeenten. Dit soort vraagstukken speelden aantal jaren geleden niet en nu moeten wij vaart maken.
Tijdens mijn werkbezoeken in de dorpsgemeenschap spreek ik geregeld inwoners die bang zijn voor de toekomst. Mijn ouders zijn ooit gevlucht en ik herken het gevoel van onveiligheid en bestaansonzekerheid maar al te goed. Het is voor mij echter nieuw dat inwoners in Bloemendaal zich onzeker voelen en óók bang zijn voor hun bestaanszekerheid. Inwoners die niet meer voor een bepaald bedrag boodschappen kunnen doen, maar nu zeker het dubbele kwijt zijn en zich dat niet kunnen permitteren. Het zijn spannende tijden en daarom is de gemeentepolitiek belangrijker geworden.
Hier hoeft dan weliswaar geen theater of zwembad gebouwd te worden, maar de crisis op het gebied van betaalbare woningen is groot. Echtparen met kinderen, die uit elkaar gaan, vinden geen nieuwe woning meer en al helemaal niet bij elkaar in de buurt. De spanningen nemen toe en de druk op de mentale gezondheid bij kinderen is groot.
Ik heb een betekenisvolle en prachtige baan, maar tijd om achterover te leunen of echt te genieten van de schoonheid van de omgeving is er helaas niet. Het is vooral de mouwen opstropen en aan de slag!